Wydarzenia

 18 maja bieżącego roku to dzień, który na długo pozostanie w naszej pamięci... to dzień, w którym naszą parafię nawiedziły Symbole Światowych Dni Młodzieży, to dzień 94 rocznicy urodzin naszego Wielkiego Rodaka - św. Jana Pawła II, to premiera "Tryptyku Rzymskiego" w interpretacji p. Fryderyka Stankiewicza, wreszcie to 12 rocznica święceń kapłańskiech naszych dwóch wikariuszy: ks. Jarosława Szpolorowskiego i ks. Michała Styczyńskiego. W roku 2002, tego właśnie dnia, obaj kapłani w Katedrze we Włocławku przyjęli święcenia w stopniu prezbitera, z rąk J.E. ks, bp Bronisława Dembowskiego.

Koledzy kursowi, obdarzeni rozmaitymi cnotami, pośród których prym wiedzie cierpliwość, z dnia na dzień, na naszych oczach, wzrastają w łasce u Boga i u ludzi. By upamiętnić tę jakże wyjatkową rocznicę postanowili dzisiaj, tj. 20 maja w godzinach przedpołudniowych, posadzić nie jedno, a kilka drzew w naszym parafialnym ogrodzie. Harmonia współpracy i gracja, z jaką to robili spowodowała zadziwienie wśród naocznych świadków tego bez wątpienia historycznego wydarzenia.

Naszym drogim Jubilatom życzymy obfitości Bożych łask. Niech Ten, który ich powołał nadal prowadzi ich przez życie...

Klasztor Sióstr Urszulanek… Szkoły… Zakład Karny… Jednostka wojskowa… Komenda Policji… Komenda Straży Pożarnej… Szpital Wojewódzki… Sanktuarium Matki Bożej w Charłupii Małej…

Droga znaczona tymi miejscami stała się Drogą Krzyża Chrystusa w znaku Krzyża Światowych Dni Młodzieży, który towarzyszył modlitwie wiernych w pamiętnym dla nas wszystkich dniu 19 maja 2014 roku. To dzień świadectwa o Chrystusie, który za nas umarł i zmartwychwstał. Święty Jan Paweł II przekazując ten Krzyż młodym ludziom w roku 1984 prosił Ponieście go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie.

Młodzież parafii Wszystkich Świętych, która jako pierwsza w diecezji gościła ten szczególny znak naszej wiary, podjęła z wielkim entuzjazmem wraz ze swoim duszpasterzem ks. Michałem Styczyńskim zadanie pozostawione przez św. Jana Pawła II.

Po wspólnej modlitwie porannej przy krzyżu z licznie zgromadzonymi wiernymi, której przewodniczył ks. Jarosław Szpolorowski, wikariusz parafii Wszystkich Świętych, wyruszyliśmy do ważnych miejsc życia publicznego naszego miasta. Pielgrzymkę z Krzyżem rozpoczęliśmy w klasztorze Sióstr Urszulanek. U stóp krzyża otwierają się dla duszy nowe horyzonty miłości. Te słowa św. Urszuli Ledóchowskiej, założycielki zgromadzenia, o których wspomniał prowadzący rozmyślanie przy krzyżu ks. Michał, stały się zaproszeniem do zawierzania siebie do końca miłości Bożej, która jest źródłem naszych ludzkich miłości. Trwaliśmy przy Krzyżu razem z Siostrami i pozostałymi wiernymi rozważając pierwszą stację Drogi Krzyżowej.

Po wspólnej pieśni wykonywanej przy każdej stacji przez młodzież wraz z krótkim słowem o symbolu Światowych Dni Młodzieży miało miejsce rozważanie kolejnych stacji Drogi Krzyżowej oraz katecheza prowadzącego. Następnie wszyscy zgromadzeni mogli indywidualnie adorować drzewo krzyża niosąc Chrystusowi wszystkie swoje podziękowania i prośby, szczególnie w intencji młodych ludzi o rozbudzenie w nich wiary nadziei i miłości w dobrym przygotowywaniu się na kolejne Światowe Dni Młodzieży w Krakowie. 

Po prośbie o modlitwę w intencji owocnego pielgrzymowania z Krzyżem po naszym mieście wyruszyliśmy od Sióstr do naszych sieradzkich szkół.

Byliśmy we wszystkich szkołach ponadgimnazjalnych (Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2, I Liceum Ogólnokształcące im. K. Jagiellończyka, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1, II Liceum Ogólnokształcące im. S. Żeromskiego) oraz w Publicznym Gimnazjum w Sieradzu. W pierwszych chwilach spotkań z młodzieżą szkolną gościła na ich twarzach swoista ciekawość związana z „nietypową propozycją” spotkania z Krzyżem w innym miejscu niż świątynia. Po rozważaniu kolejnych stacji Drogi Krzyżowej oraz krótkiej katechezie, w momencie kiedy następował moment osobistego spotkania z Krzyżem wielu młodych ludzi z wielkim wzruszeniem, szacunkiem i rozmodleniem trwało przy nim nawet przez dłuższy czas. Do świadectwa uczniów dołączyli się ich nauczyciele, którzy z równie wielkim przejęciem adorowali Krzyż naszego Pana. Często pojawiały się na twarzach uczniów i nauczycieli łzy wzruszenia i wdzięczności ze słowami podziękowania za możliwość trwania przy tym ważnym dla wszystkich chrześcijan znaku.

Z wielkim przejęciem oraz zaangażowaniem duszpasterzy oraz wiernych został przyjęty Krzyż Światowych Dni Młodzieży w parafii św. Urszuli Ledóchowskiej, na terenie której znajduje się Zespół Szkół Katolickich. Szczególnie wzruszającym momentem było spotkanie z Krzyżem małych dzieci – przedszkolaków, które dotykały i całowały drzewo naszego zbawienia. Adorowali go również starsi uczniowie oraz wierni parafii.

Jedna z parafianek wraz ze swoim mężem chorym na nowotwór ściskała w ręku fotografię sprzed lat, na której jej mąż całował rękę papieża Polaka. Z nadzieją i prośbą o zdrowie adorowali Krzyż ufając do końca Bożej miłości.

Na szczególne podkreślenie zasługuje VII przystanek na Drodze cierpienia Jezusa, kiedy to po raz drugi upada pod ciężarem krzyża. Zatrzymaliśmy się wtedy przy Publicznym Gimnazjum w Sieradzu, któremu patronuje św. Jan Paweł II. Społeczność szkolna zorganizowała okolicznościowy koncert, który poprzedziło przyjęcie Ikony i Krzyża Światowych Dni Młodzieży. Obecność symboli ŚDM była wielkim wydarzeniem dla Dyrekcji szkoły, pracowników, a przede wszystkim uczniów. Oto świadectwa uczestników tego wyjątkowego spotkania:

„Przygotowując się do ŚDM uczestniczyłam w peregrynacji Krzyża i Ikony Matki Bożej. Było to dla mnie niezwykłe wydarzenie religijne w jakim do tej pory uczestniczyłam. Obecność Symboli ŚDM uświadomiły mi po raz kolejny, jak ważne wydarzenia stoją przed nami-młodymi w 2016 r. Cieszę się, że peregrynacja Krzyża przypadła na czas mojej nauki w tym gimnazjum”. (Agata – klasa III).

*   *   *

„Cieszymy się, że mogliśmy aktywnie uczestniczyć w peregrynacji Krzyża ŚDM. Jesteśmy dumni, że św. Jan Paweł II jest patronem naszej szkoły i to właśnie on zapoczątkował ŚDM. Samo oczekiwanie na Krzyż kosztowało nas wiele nerwów i wzruszeń. Mimo, że jesteśmy młodymi ludźmi, nie wstydzimy się krzyża”. (Martyna i Kacper III).

Szczególnie wzruszającym i zapraszającym do modlitwy była stacja w Zakładzie Karnym w Sieradzu. Trzydziestu osadzonych wraz z władzami Zakładu Karnego, wychowawcami, kapłanami oraz młodzieżą rozmyślali nad VII stacją Drogi Krzyżowej. Cisza, która szczególnie wybrzmiała między słowami młodzieży, kapelana więziennego oraz ks. Prałata Mariana Bronikowskiego, proboszcza parafii, na terenie której znajduje się Zakład Karny, kierowała nasze spojrzenia na krzyż. On jednoczył wszystkich w modlitwie i zapraszał do większego zaufania Bogu, szczególnie w momentach najbardziej bolesnych związanych z sytuacją tych, którzy doświadczają skrępowania wolności, ale odnajdują również wielką nadzieję w Chrystusie. Nie zabrakło również tutaj indywidualnej adoracji krzyża, w której uczestniczyli więźniowie wraz z funkcjonariuszami. Płakaliśmy tutaj razem z niewiastami również nad sobą i nad naszymi wyborami, które nie zawsze są do końca przemyślane. Było wiele wzruszeń, ale przez nie objawiała się wdzięczność Chrystusowi, który w znaku swojej męki i zmartwychwstania gościł w więzieniu. Modliliśmy się szczególnie w intencji wszystkich młodych skazanych, aby bardziej przylgnęli do Chrystusa i położyli w Nim jeszcze większą nadzieję.

Z Zakładu Karnego udaliśmy się do Jednostki Wojskowej, gdzie Krzyż adorowali żołnierze 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia wraz z pracownikami cywilnymi jednostki wojskowej. Piękne słońce oświecało znak naszej wiary i zapraszało do wdzięczności za dar zbawienia ofiarowany na krzyżu.

Miejsce uprzywilejowane w głoszeniu Chrystusowego Krzyża jest tam, gdzie spotyka się cierpienie. Byliśmy tego świadkami podczas XI przystanku na Drodze Krzyża Światowych Dni Młodzieży w naszym mieście. Przypominanie momentu przybicia do drzewa było bardzo wymowne dla wszystkich przybitych przez cierpienie do własnego krzyża.

Już od godz. 13.00 – jak relacjonują sami uczestnicy tego spotkania - w holu szpitala gromadzili się personel, pacjenci, odwiedzający z rodzin oraz kapłani na czele z Ks. Mirosławem Miłkiem Proboszczem Parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Sieradzu w oczekiwaniu na przybycie krzyża Światowych Dni Młodzieży do naszego szpitala. Po kilkudziesięciu minutach krzyż został wniesiony do licznie wypełnionej kaplicy szpitalnej, gdzie został powitany przez Ks. Ryszarda Nowickiego – Kapelana Szpitala. Modlitwę oraz okolicznościowe rozważanie prowadził Ks. Michał Styczyński – Dekanalny Duszpasterz Młodzieży zwracając się do chorych, personelu szpitala podkreślając sens cierpienia i pomocy w jego znoszeniu podając za przykład Św. Jana Pawła II. Oprawą muzyczną przygotowała i wykonała grupa młodzieży z Parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu. Na koniec zgromadzeni indywidualnie adorowali Krzyż...

Dyrekcja przekazała również młodzieży oraz organizatorom Drogi Krzyżowej wyrazy wdzięczności za możliwość uczestniczenia w tej niezwykłej i niecodziennej uroczystości i przyjęcia w szpitalu tego szczególnego znaku naszej wiary wokół którego gromadzą się młodzi z całego świata.

Na Drodze z Krzyżem Światowych Dni Młodzieży nie zabrakło Komendy Policji oraz Komendy Państwowej Straży Pożarnej. Szczególną wdzięczność kierujemy właśnie w stronę tych służb, które pomogły nam bezpiecznie pielgrzymować z Krzyżem. Druhowie strażacy byli wraz z młodzieżą wciąż obecni przy Krzyżu. To właśnie z megafonów samochodu strażackiego przewożącego tę szczególną relikwię podczas przejazdu do poszczególnych miejsc stacyjnych wydobywały się słowa Papieża Polaka o znaczeniu krzyża oraz pieśni, które wprawiały przechodniów w zadziwienie i zapraszały do refleksji. Nawet młodzi ludzie, którzy pojawiali się ze słuchawkami w uszach, zainteresowani niecodziennym wydarzeniem, zatrzymywali się, przełączali się na odbiór i z właściwym sobie zadziwieniem i zainteresowaniem śledzili wzrokiem mijający ich krzyż, który zapewne zadawał wiele pytań o cel i sens życia.

W Godzinie Miłosierdzia przyjęła Krzyż Młodych parafia garnizonowa w Sieradzu z ks. ppłk Krzysztofem Pietrzniakiem, proboszczem parafii. Tutaj również w obecności młodzieży, wiernych oraz nas, kapłanów, adorowaliśmy krzyż upraszając miłosiernej miłości Zbawiciela w Koronce do Miłosierdzia Bożego.

Zakończenie tej wyjątkowej na sieradzkiej ziemi Drogi z Krzyżem naszego Pana miało miejsce w Sanktuarium Matki Bożej w Charłupii Małej. Krzyż i ikonę uroczyście powitali miejscowi duszpasterze przy bramie wjazdowej do kościoła, ks. prał. Grzegorz Drzewiecki i ks. Przemysław Pilarski, poczty sztandarowe składające się z jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych i dwóch szkół podstawowych działających w parafii, NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych Województwa Łódzkiego, wspólnoty parafialne, asysta w charłupskich strojach, licznie zebrana młodzież i pozostali parafianie. Na samym początku Martyna Cybulska, reprezentantka młodzieży diecezji włocławskiej w Rzymie, odczytała krótką historię symboli ŚDM i wprowadziła wiernych w klimat modlitewnego spotkania. Następnie najmłodsi przedstawiciele strażaków i młodzieży wniesli krzyż i ikonę do kościoła. Po krótkiej modlitwie w świątyni i świadectwie ks. Michała Styczyńskiego, dekanalnego duszpasterza młodzieży, zebrani wierni oddali cześć symbolom ŚDM, po czym nastapiło przekazanie symboli SDM do parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Sieradzu.

„Podczas peregrynacji krzyża Światowych Dni Młodzieży, wzięłam udział w pielgrzymce z mojej miejscowości do miejscowości sąsiedniej, miałam wtedy okazję nieść wraz z innymi ten cudowny dar  Świętego Jana Pawła II dla młodzieży. Udział w pielgrzymce jak też możliwość niesienia krzyża były dla mnie wspaniałym doświadczeniem- czułam, że tak mogę podziękować Panu Bogu za przetrwanie szczególnie ważnego i trudnego okresu w moim życiu, w czasie którego pisałam egzaminy dojrzałości. Uwielbiam Boga za to, że żyję w czasach, kiedy słowa Jana Pawła II są wciąż żywe, trafiają do młodych ludzi, odmieniając ich serca- niejednokrotnie także i moje serce. Uwielbiam Pana Boga za to, że jest obecny w moim życiu” (Julia)

*   *   * 

 „Gdy do mojej miejscowości przybył krzyż Światowych Dni Młodzieży, bardzo chciałam razem z innymi powitać ten krzyż. Mimo, że miałam na następny dzień sprawdzian z chemii, do którego jeszcze niewiele umiałam, prezentację z fizyki i z angielskiego, to czułam, że to w tej chwili nie jest ważne- najważniejszy jest Bóg, który pragnie mojej obecności. Miałam okazję odprowadzić krzyż w pielgrzymce do sąsiedniej parafii, i choć przez krótki czas, to mogłam ponieść ten krzyż razem z innymi. Panie, dziękuje Ci za to, że pomagasz mi dostrzec, co jest naprawdę ważne w moim życiu” (Klaudia)

*   *   *

 „Duchu Miłości wylewaj się na nas z przebitego serce Jezusa”. To właśnie ta piosenka przyszła mi go głowy w momencie, gdy zobaczyłam Krzyż i Ikonę ŚDM. Spojrzałam na Krzyż, zobaczyłam te wszystkie rysy i wyszczerbienia i wtedy uświadomiłam sobie, że nie jestem sama. Jest ze mną Jezus, ze mną i z  młodzieżą z całego świata, która tak jak ja musi  dźwigać krzyż codziennych trosk, jednak nie jesteśmy w tym trudzie pozostawieni sami sobie, to właśnie Chrystus tak często niesie ten Krzyż za nas.. Wnosiłam Krzyż ŚDM i uświadomiłam sobie to, że ten Krzyż niesie w sobie całą lawinę miłości. Miłości, która nigdy nie ustaje, która rozlewa się na cały świat. I dotyka również mnie. Zrozumiałam, że mimo wszystko jestem kochana. Nie zostaję w swoim trudzie nawet na moment bez troskliwej opieki i miłości mojego Tatusia. Mimo, że jest mi ciężko to On, ciągle szepcze mi do ucha: Ja Cię kocham, pomogę Ci, ale pragnę, żebyś tą miłością dzieliła się z innymi, chcę, żebyś nie wstydziła się mówić o Mnie swoim rówieśnikom. 

Zrozumiałam, że ŚDM to wielkie święto i wydarzenie w Polsce oraz w moim sercu. Jednak nie mogę zatrzymać się tylko na tym, że będę się chlubiła tym wydarzeniem. Tak naprawdę jest to wielka odpowiedzialność jaka spoczywa na mnie i na wszystkich zaangażowanych w przygotowania ŚDM.  I muszę pamiętać aby każdego dnia dawać świadectwo swojej wiary i dzielić się Miłością, którą Jezus wylał na nas na Krzyżu, z innymi ludźmi. Chwała Panu.

*   *   *   *   *   *

Po Drodze Krzyżowej ulicami naszego miasta w asyście naszych niestrudzonych strażaków oraz młodzieży z Kolegiaty sieradzkiej Krzyż Światowych Dni Młodzieży wraz z Ikoną Salus Populi Romani został przewieziony do parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Sieradzu. Przed uroczystą Eucharystią kończącą pobyt relikwii św. Jana Pawła II w naszym mieście miało miejsce modlitewne czuwanie z możliwością indywidualnej adoracji Krzyża.

O godz. 18.oo rozpoczęła się uroczysta Eucharystia wieńcząca uroczystości związane z peregrynacją Krzyża Światowych Dni Młodzieży i Ikony Salus Populi Romani. Przewodniczył jej ks. Prałat Marian Bronikowski, Wikariusz Biskupi na rejon sieradzki oraz proboszcz Matki wszystkich sieradzkich świątyń. W wygłoszonej homilii ks. Prałat zadał wszystkim uczestnikom liturgii kilka istotnych pytań o czas szczególnego doświadczania Chrystusowego. Co zostawiłem na Krzyżu Chrystusowym? Co Krzyż pozostawił we mnie?  Kaznodzieja przypominał również o potrzebie i konieczności dawania odważnego świadectwa wiary wyrażającego się przede wszystkim w przylgnięciu do ważnych symboli i tradycji. Nie jest trudno wyznawać swoją wiarę w Boga w świątyni. Trudniej wyznać ją wtedy, kiedy patrzą na nas inni. Trudno przyznać się do krzyża w miejscy pracy, wśród przyjaciół i znajomych. To ważne napomnienie i zaproszenie do pracy nad swoją wiarą, które pozostawił nam ks. Prałat w skierowanym do nas słowach homilii. Proboszcz parafii Najświętszego Serca Jezusowego ks. Prałat Mirosław Miłek na zakończenie liturgii podziękował wszystkim zgromadzonym za modlitwę i zaangażowanie w czasie peregrynacji symboli Światowych Dni Młodzieży w naszym mieście. W uroczystej liturgii wziął również udział ks. Prałat Dariusz Kaliński, kustosz Bazyliki Mniejszej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zduńskiej Woli, która jest kolejną stacją peregrynacji Krzyża i Ikony w naszej diecezji.

Ostatnim akcentem świętowania było wspólne przemierzanie pątniczego szlaku znaczonego przez Krzyż Światowych Dni Młodzieży, który prowadził nas z Sieradza do Zduńskiej Woli. W pielgrzymce wzięło udział ok. 400 osób przy bardzo dobrze zorganizowanej asyście policji i służb porządkowych. Kapłani i wierni z naszego miasta oraz dwóch dekanatów sieradzkich towarzyszyli Krzyżowi. Poszli za Nim wierząc głęboko, że jest znakiem miłości i znaczy drogę naszych ludzkich dążeń, planów i nadziei. W pielgrzymce wzięło udział wielu młodych ludzi, którzy z radością włączali się w radosne słowa pieśni oraz w modlitewne rozważania przygotowane przez kapłanów i młodzież. Naszą drogę polecaliśmy naszej Matce wiernej swojemu Synowi, która towarzysz również nam na naszych codziennych drogach. Warto zaznaczyć, że byliśmy świadkami miłości Chrystusa dla wszystkich wyprzedzających nas i mijających kierowców, którzy widząc Krzyż i wiernych za nim kroczących, sami znaczyli na sobie ten znak, wyznając wiarę w Tego, który jest Panem naszego życia.

Na granicy powiatów przywitaliśmy pielgrzymów ze Zduńskiej Woli. Przekazaliśmy Krzyż i wspólnie oddaliśmy się opiece naszej Matki w Apelu Jasnogórskim. Ks. Prałat Dariusz Kaliński podziękował wszystkim sieradzkim pielgrzymom, a mieszkańców Zduńskiej Woli zaprosił do dalszej pielgrzymki w stronę Bazyliki.

Peregrynacja Krzyża i Ikony Światowych Dni Młodzieży pozostawiła niezatarty ślad w naszych sercach. Do tych niecodziennych momentów zapewne często będziemy wracać. Ufamy głęboko, że owoce tego czasu będą w nas dojrzewać i zaświadczą o wyjątkowych łaskach, które Pan nam ofiarował odpowiadając na naszą wiarę tak odważnie manifestowaną przez młodych i starszych, chorych i uwięzionych, szukających sensu i celu swojego życia oraz tych wszystkich, którzy pragną umocnienia w swojej codziennej pielgrzymce drogami wskazanymi przez Chrystusa.

Trwanie przy Jezusie i Jego Matce w symbolach Światowych Dni Młodych pozostawiło wiele istotnych przemyśleń i postanowień w sercach młodych ludzi z parafii Wszystkich Świętych, którym należy się wdzięczność za ich dyspozycyjność, ofiarność i wszelką pomoc w odpowiedzi na wezwanie św. Jana Pawła II do głoszenia wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie. Oto ich świadectwa:

Peregrynacja Krzyża Światowych Dni Młodzieży dala mi wiele siły. Kiedy Krzyż i ikona Matki Bożej zawitały do naszej sieradzkiej Kolegiaty, poczułam wielki spokój. Jakby wszystkie moje problemy, te duże i te małe, przestały sprawiać mi jakąkolwiek trudność, przestały mieć znaczenie. Liczyło się tylko to, że symbole ŚDM zawitały do Sieradza, a ja jestem tego świadkiem. Podczas wieczornego czuwania czułam wielkie rozmodlenie. W takich sytuacjach zawsze zachwyca mnie to, jak wspaniale można przeżyć ten czas, który wielu moich rówieśników spędza na przeróżnych zabawach. Następnego dnia odbywaliśmy drogę krzyżową w miejscach publicznych naszego miasta. Odwiedziliśmy wiele różnych miejsc, byliśmy także w szkołach. Smuci mnie to, że ludzie w moim wieku często po prostu wstydzą się swojej wiary w Jezusa. Nie chcą przed znajomymi wyjść na głupich. Wielu jednak podeszło do Krzyża, uklękło, chwilę się pomodliło. Najbardziej jednak poruszyła mnie wizyta w Zakładzie Karnym. Więźniowie, często młodzi, na początku tacy zatwardziali, w jednej chwili jakby wszyscy zmienili swoje oblicze. Stali się jakby bardziej łagodni. Takie chwile właśnie umacniają chrześcijanina w wierze. Chwała Panu!

*   *   *

Kroczenie za Krzyżem ŚDM było niezwykłym doświadczeniem. Podczas drogi krzyżowej odwiedziliśmy wiele miejsc. W wielu z nich ludzie już z daleka wypatrywali krzyża. My również, biorąc przykład z Jana Pawła II, powinniśmy przyjmować krzyż na swoje ramiona. Nie możemy się go bać tylko akceptować i trwać przy nim jak Maryja.

*   *   *

W ciągu ostatnich dni razem z całym naszym zespołem przygotowywaliśmy się do ważnego dnia, jakim był przyjazd Krzyża Roku Świętego – czyli Krzyża Światowych Dni Młodzieży wraz z Kopią Obrazu Matki Bożej Salus Populi Romani. Oprócz przygotowań organizacyjno-logistycznych, niezwykle ważnym dla Nas było przygotowanie duchowe czyli przede wszystkim modlitwa.

Jestem młoda i mimo tego, że staram się chodzić do kościoła, codziennie się modlić, nie grzeszyć to i tak ranię Pana Jezusa, który umarł za mnie na krzyżu. Świat, w którym istnieję gna bez celu. Każdy żyje swoim życiem, marzeniami, karierą… Zabiegani, często gubimy się w gąszczu naszych codziennych spraw, nie mogąc odnaleźć siebie samych. Ciągły bieg… Stres… Zmęczenie… Człowiek nie jest maszyną, musi w końcu odpocząć! Odpoczynkiem jest właśnie Krzyż, który dźwigamy przez całe życie. „W Krzyżu cierpienie, w Krzyżu zbawienie” fragment pieśni. Krzyż jest również w pewnym sensie bramą do nieba, którą musimy przejść aby żyć z Bogiem.

My, jako zespół, cały czas byliśmy z krzyżem, śpiewaliśmy, uczestniczyliśmy we Mszach Świętych. Cieszę się, że mogłam być tak blisko Krzyża, który zjeździł cały świat i przez który objawia nam się Bóg. Zaszczytem było dla mnie niesienie Ikony Matki Bożej. W drodze do Zduńskiej Woli szliśmy pielgrzymką oddać Krzyż ŚDM w ręce Zduńskowolan. Chciałam choć przez moment go nieść, dumnie wziąć go na swoje ramiona… Jest to naprawdę piękne uczucie, kiedy się idzie z krzyżem… i mimo cierpień, bólu, który przysparzał problemów przez całe życie jest się szczęśliwym bo wie się, ze gdzieś tam, na końcu drogi czeka On i Nas wybawi z wszystkich udręk. Krew z nosa, lecąca po wzięciu w swoje dłonie Krzyża… Nic nie dzieje się bez przyczyny.

Postaram się aby ten radosny czas ŚDM, który utkwił w moim sercu i pozytywnie je wypełnił wiarą, szczęściem, pogodą ducha, miłością nie był czasem zmarnowanym, ale sprawiał abym stawała się coraz lepszym człowiekiem, kobietą, bliźnim.

 W 94 rocznicę urodzin św. Jana Pawła II, tj. 18 maja br., rozpoczęła się peregrynacja Symboli Światowych Dni Młodzieży po diecezji włocławskiej. Krzyż i Ikona „Salus Populi Romani”, swoją wędrówkę rozpoczęły od nawiedzenia parafii Wszystkich Świętych  w Sieradzu. Już od godz. 15.00 wierni gromadzili się na prowadzonej przez młodzież modlitwie przed Sieradzką Kolegiatą, by tam, pod przewodnictwem J. E. ks. bpa Wiesława Alojzego Meringa, powitać te swoiste relikwie Jana Pawła II. Modlitwa Koronką do Bożego Miłosierdzia przeplatała się z utworami wykonywanymi przez orkiestrę strażacką. W czasie czuwania odczytywane były również fragmenty z Dzienniczka Siostry Faustyny. Następnie, nawiązując do słów papieża Jana Pawła II: „Powierzyłem wam wielki drewniany krzyż, byście nieśli go przez świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzi i jako orędzie, że zbawienie i odkupienie jest tylko w Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał”, przedstawiciele młodzieży zaprosili Pasterza naszej diecezji do towarzyszenia im w tym modlitewnym czuwaniu. Po słowie Księdza Biskupa krzyż i ikona, niesione na barkach młodych ludzi, zostały uroczyście wprowadzone do świątyni, gdzie po krótkiej adoracji, wszystkich zebranych powitał proboszcz miejsca – ks. prał. Marian Bronikowski.

O godz. 16.00 rozpoczęła się Eucharystia pod przewodnictwem Biskupa Włocławskiego. Koncelebrowało ją 12 kapłanów z Sieradza i okolic. Komentarze, liturgię słowa, procesję z darami oraz kompleksową oprawę muzyczną przygotowała młodzież z parafii Wszystkich Świętych. We Mszy Świętej uczestniczyli oprócz licznie zgromadzonych parafian i przyjaciół Sieradzkiej Kolegiaty, także parlamentarzyści, a wśród nich senator – p. prof. Michał Seweryński ( fundator okolicznościowej tablicy pamiątkowej z wizerunkiem św. Michała Archanioła i modlitwą do tego przemożnego Patrona, która będzie niebawem zamontowana na kolegiackiej wieży), przedstawiciele władz miasta, na czele z prezydentem – p. Jackiem Walczakiem oraz leśnicy z „Nadleśnictwa Złoczew”, którzy dzieląc się radością przeżywania 90 rocznicy powstania Lasów Państwowych ufundowali nowy krzyż misyjny (poprzedni z 1946 roku również był z ich fundacji, o czym informuje zapis w kronice parafialnej).

W swojej homilii Ksiądz Biskup odniósł się do wydarzeń z placu św. Piotra, jakie rozgrywały się tam 16 października 1978 roku: „Słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii: Niech się nie trwoży serce wasze przypominają nam bardzo mocno pierwsze słowa papieża z Polski: Non abbiate paura. W dniu, kiedy rozpoczyna się peregrynacja Symboli ŚDM można zapytać o jej sens. Odpowiedź znajdujemy w łukaszowym zapisie historii pierwotnego Kościoła. Odczytany przed chwilą fragment z Dziejów Apostolskich: My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa, przypomina nam nasze główne zadanie. Najpewniejszą gwarancją przemiany świata jest bowiem głoszenie słowa Bożego od człowieka do człowieka”. Na kanwie wypowiedzianych słów Biskup Mering pytał: „Czy stać nas na takie poświęcenie, zwłaszcza dzisiaj, kiedy za wszelką cenę usiłuje się pokazać Boga jako kogoś beznadziejnie przegranego? Ile mamy w sobie determinacji, żeby bronić Bożej sprawy? Z tymi pytaniami musi zmierzyć się każdy z nas indywidualnie. To prawda, że można odrzucić Chrystusa i to wszystko, co On wniósł w nasze życie, bo jesteśmy woli, ale w imię czego mamy to czynić? Trzeba nam zrobić dogłębny rachunek sumienia. Dziedzictwo krzyża należy przyjąć na nowo, trzeba wziąć odpowiedzialność za obecność krzyża w naszym życiu”. Odnosząc się do nauczania Jana Pawła II, Hierarcha apelował: „Brońcie krzyża! To, co się kocha trzeba ujawniać, tak jak mąż miłujący swoją żonę. To, co się czci i ceni trzeba pokazywać innym. Krzyż Światowych Dni Młodzieży ma nam przypomnieć i ożywić naszą więź z Janem Pawłem II. Dziś ten lubiany i kochany papież jest świętym Kościoła, pokazuje nam czym jest Kościół. To ludzie święci piszą dzieje Kościoła w różnych czasach, we wszystkich epokach. To właśnie jest to, o co prosi Filip w dzisiejszej Ewangelii. Jan Paweł II właśnie po to przyszedł na świat, żeby pokazać nam drogę. Jak sól potrzebna jest potrawom, tak święci potrzebni są naszym czasom. Swoje rozważanie Pasterz zakończył słowami pieśni: Krzyżu Chrystusa bądźże pozdrowiony, na wieczne czasy bądźże pochwalony! Z ciebie moc płynie i męstwo, w tobie jest nasze zwycięstwo!

Po błogosławieństwie Biskup Ordynariusz dokonał poświęcenia nowego krzyża misyjnego, o co uprzednio poprosił, w imieniu całej wspólnoty parafialnej, ks. prał. Bronikowski. Temu wydarzeniu towarzyszył hejnał w wykonaniu leśników. W dalszej kolejności, w Domu Katolickim, Pasterz diecezji dokonał otwarcia wystawy malarskiej p. Małgorzaty Waliszewskiej-Kaniewskiej pt. „A Bóg widział, że wszystko, co uczynił było bardzo dobre”, dedykowanej św. Janowi Pawłowi II na urodziny, a następnie podzielił jego urodzinowy tort.

O godz. 19.00, przy  Krzyżu ŚDM i ikonie Matki Bożej, rozpoczął się premierowy koncert „Tryptyku  Rzymskiego” w  opracowaniu  muzycznym p. Fryderyka  Stankiewicza. Dzieło wykonał dziewięcioosobowy zespół znanych artystów Teatru z Warszawy i Wrocławia, a wśród nich Michał Chorosiński. Mecenat nad tym wydarzeniem objęła  Ceramika Tubądzin.

Do godz. 24.00 trwało czuwanie przygotowane przez młodzież, w czasie którego podchodzili oni do krzyża i ikony, by przy tych szczególnych znakach, zawierzać Bogu i Jego Matce swoje życie. Wielu z nich z wielką czcią całowało krzyż, dotykało go, klękało przed nim i adorowało go. Nie brakowało łez i wzruszeń. Młodzi ludzie wyznawali, że wszystko to, czego dziś doświadczyli pozwoliło im spojrzeć na swoje życie z innej perspektywy, podjąć konkretne działania, odkryć na nowo sens swojej wiary. Niektórzy z nich mówili, że dotąd stronili od Kościoła, woleli iść ścieżką, jaką proponuje dzisiejszy świat: łatwą i przyjemną, bez wymagań, jednak osobiste spotkanie się z krzyżem, bezpośrednie doświadczenie go, pozwoliło im przejrzeć na oczy. Mówili wprost: „Bogu niech będą dzięki za tę peregrynację – to wielka szansa dla nas ludzi młodych!” W czasie czuwania młodzi mieli również szczególną okazję do pojednania się z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania.

O północy kapłani z dekanatu sieradzkiego I, pod przewodnictwem diecezjalnego duszpasterza młodzieży – ks. Przemysława Pilarskiego, wspólnie odprawili Eucharystię, w której dziękowali za dar kapłaństwa i modlili się o świętość swojego życia. Homilię wygłosił wicedziekan – ks. Michał Drewniacki.

Szczególne podziekowania kierujemy pod adres p. Andrzeja Puławskiego, który wszystkie te piękne wydarzenia, w sposób profesjonalny, utrwalił na fotografiach.

 18 maja br., w naszej wspólnocie parafialnej, wszystkie dzieci, które w ubiegłym roku pierwszy raz przystąpiły do Komunii Świętej, w tym dniu przeżywały Komunię Świętą Rocznicową. Uroczystej Eucharystii, sprawowanej w naszej Kolegiacie o godz. 10.00, przewodniczył proboszcz - ks. prał. Marian Bronikowski. W homilii, jaką wygłosił do dzieci zwrócił on uwagę na postać św. Michała Archanioła, który już niebawem będzie nam towarzyszył w sposób szczególny, dzięki instalacji na wieży specjalnej tablicy z wygrawerowanym jego wizerunkiem i modlitą za jego przyczyną. Tablica, którą ufundował p. prof. Michał Seweryński została poswięcona przez Pasterza naszej diecezji - J.E. ks. bpa Wiesława Alojzego Meringa. Za bezpośrednie przygotowanie dzieci do Komunii Rocznicowej w tym roku odpowiadał ks. Jarosław Szpolorowski.

Dzisiaj, tj. 17 maja, druhowie strażacy z województwa łódzkiego podczas Mszy Świętej sprawowanej w Sieradzkiej Kolegiacie o godz. 11.00, uczcili swojego patrona – św. Floriana. Eucharystii przewodniczył Kapelan Strażaków Województwa Łódzkiego – ks. bryg. Henryk Betlej, który akcentując rangę wspólnej modlitwy i podkreślając doniosłość przeżywanego wydarzenia zaznaczył, że „(…) codzienne życie strażaków naznaczone jest ciężką, niebezpieczną i pełną poświęcenia służbą drugiemu człowiekowi, tak bardzo często zagrożonemu dziś przez różne kataklizmy, pożary i wypadki”.  

Homilię wygłosił ks. prał. Grzegorz Drzewiecki – Kapelan Strażaków Powiatu Sieradzkiego. W głoszonym słowie zwrócił on uwagę na cnotę, jaką jest odwaga: „Czym jest odwaga i kto to jest człowiek odważny?, Czy nie jest tak, że rozumienie tego słowa zmienia się wraz z czasami, w których żyjemy?” – pytał kaznodzieja. Ks. prał. Drzewiecki nawiązał również do sokratejskiego ujęcia cnoty, a odnosząc się do życia autora tej koncepcji, wskazał na niego, jako na człowieka niezwykle odważnego. Mówiąc zaś o patronie strażaków kaznodzieja stwierdził, że „Święty Florian, przez którego wielbimy dziś Boga, tak jak Sokrates był człowiekiem wielkiej odwagi i konsekwencji. Właśnie tym wykazują się strażacy w swoich działaniach, za co jesteśmy im ogromnie wdzięczni”.

Eucharystię koncelebrowali gospodarz miejsca – ks. prał. Marian Bronikowski oraz  księża kapelani: ks. Grzegorz Drzewiecki – Kapelan Powiatu Sieradzkiego, ks. Leszek Druch – Kapelan Powiatu Bełchatowskiego, ks. Piotr Kalisiak – Kapelan Powiatu Kutnowskiego, ks. Adam Stańdo – Kapelan Powiatu Łódź-Wschód, ks. Kazimierz Wawrzyniak – Kapelan Powiatu Wieruszowskiego. We Mszy Świętej uczestniczyli strażacy Państwowych i Ochotniczych Straży Pożarnych z województwa łódzkiego na czele z komendantami i pocztami sztandarowymi, przedstawiciele władz województwa, parlamentarzyści, władze samorządowe ziemi sieradzkiej na czele z prezydentem miasta – p. Jackiem Walczakiem, dyrektorzy i przedstawiciele policji, wojska lasów państwowych i kominiarzy.

Dziękując za wspólną modlitwę, ks. Betlej powiedział: „Gościnna Kolegiata Sieradzka z jej Kustoszem i tutejszym Proboszczem – ks. Marianem Bronikowskim przyjęła dziś w swoje progi Rycerzy św. Floriana… Niech on, nasz patron, wyprasza nam wszystkim potrzebne łaski, zdrowie, siłę i hart ducha, abyśmy mogli na co dzień realizować nasze strażackie zawołanie – Bogu na chwałę, ludziom na pożytek”.

Warto dodać, że druhowie strażacy przygotowali liturgię słowa oraz zaangażowali się w asystę liturgiczną. Przygotowali również procesję z darami. Na zakończenie wszyscy wspólnie odśpiewali hymn „Boże coś Polskę…”. Druga część strażackich uroczystość odbyła się w Teatrze Miejskim.

Dzisiaj, tj. 17 maja, od wczesnych godzin rannych rozpoczęto szereg prac związanych z montażem nowego krzyża przy naszej Kolegiacie. Poprzedni krzyż, będący upamiętnieniem misji świętych, jakie Sieradz przeżywał po wojnie w 1946 roku, zniszczony przez ząb czasu, znacznie się pochylił i mógł zagrażać bezpieczeństwu, co potwierdziły przeprowadzone badania techniczne.

Nowy krzyż, podobnie, jak poprzedni, co potwierdza zapis w kronice parafialnej z tamtego okresu, został ufundowany przez leśników z „Nadleśnictwa Złoczew”. Szereg prac związanych z obróbką ofiarowanego dębu, odnalezionego 2 kwietnia 2014 roku, przez p. Marka Dominiaka wykonano w tartaku p. Leszka Krawczyka. Projekt nowego krzyża opracował p. mgr inż. Robert Deka, a projekt konstrukcji – p. mgr inż. Roman Kałuża. Prace stolarskie zostały wykonane w zakładzie stolarskim w Podłężycach przez p. Dominika Łyczkowskiego i p. Jacka Łyczkowskiego. Podest pod krzyża i wszystkie prace związane z jego przygotowaniem wykonała sieradzka firma „Grafit”. Nad całością prac czuwał proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu – ks. prał. Marian Bronikowski.

Nowy krzyż ma nawiązywać swoim kształtem, jak zaznacza w swej decyzji Wojewódzki Konserwator Zabytków Delegatury w Sieradzu – p. Elżbieta Bąbka-Horbacz, do krzyża istniejącego w tym miejscu na początku XX wieku, zadokumentowanego na fotografii z 1918 roku, znajdującej się w zasobie archiwum urzędu.

Krzyż ten, w roku kanonizacji Świętego Jana Pawła II, dla uczczenia rocznicy jego urodzin i obecności w parafii symboli Światowych Dni Młodzieży poświęci, w najbliższą niedzielę, czyli 18 maja, J.E. ks. bp Wiesław Alojzy Mering.